Langt fraa kvardagen

Vi er saa langt fraa kvardagen eg kan tenkje meg. Det er verkeleg stein saa langt auget kan sjaa, og utsikta fraa toppane er rismarker, tempel, stein og vidunderlege formasjonar. Her er saa mange problem aa loeyse at ein ikkje veit kvar ein skal starte, ein veit berre at ein ikkje treng aa leite etter neste utfordring, for den er rett foran nasa paa oss.

Midt paa dagen er det for varmt til aa klatre, gradestokken stig over 30 grader  og det einaste ein gjer er aa ligge i ei hengekoeye som vuggar ein i soevn, om ein ikkje er for oppslukt i boka ein les. Alternativet er aa slaa seg til ro i ein skugge og la seg underhalde av apekattane som let seg underhalde av oss. Naar klokka naermar seg fire, er det dags for aa proeve terrenget igjen fram til sola gaar ned, og ein let seg forundre over kor vakkert det kan vere.

Eg gjev Hampi karakter 6 for aa vere ei flukt fraa kvardagen og ikkje minst er Hampi det optimale reisemaalet for refleksjon, ro og uendelege med buldreruter.